«Men seni söýýäni» kän gezek diýdim,
Ömrümden köp gyza nesibe ýetdi.
Käbirinden puç dolandy umydym,
Käbiri ýanymda ýekesiretdi.
Sözleri ýüzüme çaýsa-da gülki,
Özleri dünýämden daşardadylar.
Olar bagtym bolup bilerdi, belki,
Emma söýgim bolup başarmadylar.
Meger, men sebäpli ökünip näler,
Kimleň geçmişine dolanşy gamdyr.
Ýöne, öt ýazygmy, öňki günälem,
Meniň seni gözlän synanşygymdyr.